အဂၤုလိမာလ....ၿပီးေတာ့ ေယာနိေသာမနသိကာရ....(ဘုန္းဘုန္း ကို က်ြန္ေတာ္ ဘေလာ့ထဲမွာ ေမးျဖစ္တယ္)

Q.. အရွင္ဘုရား…ဦးတင္ပါတယ္ဘုရား…အဂၢသာ၀ကအခ်ိဳ႕ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ့ ၀ဋ္ေကၽြးခံရေသးတယ္။ အဂၤုလိမာလေကာဘုရား…တပည့္ေတာ္သိခ်င္ပါသည္ဘုရား။ ေနာက္ျပီး ေယာနိေသာမနသိကာရအေၾကာင္း ကုိလည္း ထပ္ေမးခ်င္ပါတယ္ဘုရား။ တုိးတက္လုိသူေတြမွာ ရွိသင့္မရွိသင့္။ ေအာင္ျမင္မႈဟာ ၿပိဳင္ဘက္ကုိအေျချပဳရင္ ေယာနိေသာမနသိကာရက အတားအဆီး ျဖစ္မျဖစ္သိခ်င္ပါသည္ဘုရား။
(ကုိ၀င္းလတ္)

A. ျမတ္စြာဘုရားအပါအ၀င္ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္စတဲ့ အဂၢသာ၀ကအခ်ိဳ႕ ပရိနိဗၺာန္မျပဳခင္ ေနာက္ဆုံးဘ၀မွာ ၀ဋ္ေကၽြးခံၾကရတာမွန္ပါတယ္။ အဲဒီ၀ဋ္ေကၽြးဟာ အတိတ္ဘ၀တစ္ခုခုက ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ၀ဋ္ေကၽြးမ်ားကုိ ယခုဘ၀မွာ ခံၾကရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ငရဲမွာအပ ၀ဋ္မွာအၿမဲဆုိတဲ့ စကားလုိ ငရဲမက်ေအာင္ တစ္ျခားကုသုိလ္ေကာင္းမႈမ်ား ႀကိဳးစားရင္းကာကြယ္လုိ႔ ရေပမယ့္ ၀ဋ္ကေတာ့ လြန္ဆန္လုိ႔ မရပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တန္ခုိးေတာ္အရာမွာ ဧတဒဂ္ရေတာ္မူတဲ့ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္အရွင္ျမတ္ပင္ ခုိးသားငါးရာရဲ႕ ႐ုိက္နက္မႈကုိ တန္ခုိးေတာ္နဲ႔ႏွစ္ႀကိမ္တုိင္ ေရွာင္ထြက္သြားႏုိင္ေပမယ့္ သုံးႀကိမ္ေျမာက္မွာေတာ့ မေရွာင္ေတာ့ဘဲ ၀ဋ္ေကၽြးကုိ ဆပ္သြားတဲ့ သာဓကရွိပါတယ္။ အဂၤုလိမာလ မေထရ္ျမတ္ကေတာ့ ေနာက္ဆုံးဘ၀မွာ ဆရာ့ေက်းဇူးကုိ ဆပ္ဖုိ႔အတြက္ လူသားေတြကုိသတ္ၿပီး လက္ညွိဳးေတြျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ လက္ညွိဳးေပါင္းတစ္ေထာင္ျပည့္ေအာင္ ေနာက္ဆုံးတစ္ေခ်ာင္းအတြက္ ဘယ္သူလာလာ သတ္မယ္ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မိခင္ကလည္းသားကုိ တားျမစ္ဖုိ႔သားရွိရာကုိ သြားေနတဲ့အခ်ိန္ပါ။ အကယ္၍မ်ား အေမကုိသတ္မိမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အဂၤုလိမာလဟာ ပဥၥာနႏၲရိယကံေၾကာင့္ ေသခ်ာေပါက္ အ၀ီစိငရဲကုိလားမွာပါ။ အဲလုိ မျဖစ္ေအာင္ဘုရားရွင္က ၾကားက၀င္ၿပီး ကယ္တင္လုိက္ႏုိင္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ကယ္တယ္ရတာဟာလည္း အဂၤုလိမာလဟာ အတိတ္အတိတ္ ဘ၀က ျဖည့္ခ့ဲတဲ့ ပါရမီေတြ ကုသုိလ္ေတြရဲ႕အစြမ္းနဲ႔ ဒီဘ၀မွာ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ နိဗၺာန္၀င္ရမယ့္ ေနာက္ဆုံးပစၧိမဘ၀ိကပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ အဲဒီမွာ အဂၤုလိမာလဟာ ဘုရားတရားေတာ္နာၿပီး ေသာတာပန္တည္ပါတယ္။ ေသာတာပန္ တည္တာနဲ႔တၿပိဳင္နက္ အပါယ္လားေစႏုိင္တဲ့ အကုသုိလ္ေတြကို ပယ္သတ္ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီလူေတြကုိ သတ္တဲ့ကံေၾကာင့္ ျပန္ၿပီး၀ဋ္လည္တာတုိ႔ မရွိေတာ့ပါဘူး။ တစ္ဘက္ကေတြးမယ္ဆုိရင္လည္း အဲဒီအသတ္ခံရတဲ့ သူေတြဟာလည္း အတိတ္ဘ၀တစ္ခုခုက ၀ဋ္ေကၽြးကုိ ျပန္ဆပ္ရတာလုိ႔ ေတြးလုိ႔ရႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေတာင္ အဂၤုလိမာလဟာ ႀကီးမားတဲ့ ၀ဋ္ေကၽြးေတြကုိ မခံလုိက္ရေပမယ့္ ရဟန္းျဖစ္ၿပီး ဆြမ္းခံၾကြတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူသတ္ခဲ့တဲ့ သူအခ်ိဳ႕ရဲ႕ မိသားစုေတြ၊ ေဆြမ်ိဳးေတြရဲ႕ ၀ုိင္းၿပီးခဲနဲ႔ေပါက္တာတုိ႔ ဆြမ္းေလာင္းမဲ့သူ မရွိလုိ႔ ဆြမ္းမရတာတုိ႔ ႀကဳံရပါေသးတယ္။ ေနာက္ဆုံးမီးမဖြားႏုိင္တဲ့ ကုိယ္၀န္ေဆာင္အမ်ိဳးသမီးကုိ အဂၤုလိမာလသုတ္ေဟာၿပီး မီးဖြားေပးေစမွ ျပန္ၿပီးလူေတြရဲ႕ ၾကည္ညိဳမႈကုိ ရသြားပါတယ္။ အဂၤုလိမာလရဲ႕ ေနာက္ဆုံးဘ၀မွာ ၀ဋ္ေကၽြးနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ဒီေလာက္ပဲ ခံရၿပီး တစ္ျခားႀကီးႀကီးမားမား ခံရတဲ့အေၾကာင္း စာေပမွာ မေတြ႕ပါဘူး။ B.ေယာနိေသာမနသိကာရ ဆုိတဲ့စကားလုံးကုိ စာေပအတုိင္း တုိက္႐ုိက္ျပန္ဆုိရရင္ “အသင့္အတင့္ ႏွလုံးသြင္းျခင္း” လုိ႔ ျပန္ဆုိလုိ႔ရပါတယ္။ လူၿပိန္းနားလည္ေအာင္ေျပာရရင္ “အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ ႏွလုံးသြင္းျခင္း၊ အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ႏွလုံးသြင္းျခင္း”လုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေယာနိေသာမနသိကာျဖစ္ေအာင္ ေနတာဟာ အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ေနတာ။ ကုသုိလ္ျဖစ္ေအာင္ ႏွလုံးသြင္းတာ။ ပုိၿပီးအလြယ္ေျပာရရင္ အေကာင္းဘက္က ျမင္ၾကည့္ေပးတာလုိ႔ ေျပာၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္။ စိတ္ေကာင္းထားတာေပါ့။ေသခ်ာတာေပါ့။ ဒီေယာနိေသာမနသိကာရဟာ တုိးတက္လုိသူေတြမွာ လုံး၀ရွိရမယ့္ တရားပါ။ ေယာနိေသာ မနသိကာရမရွိဘဲ သူနဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္ အေယာနိေသာ မနသိကာရရွိရင္ေတာ့ ဘယ္လုိမွ ေအာင္ျမင္တုိးတက္မႈ မရႏိုင္ပါဘူး။ အေပါင္းအသင္းေကာင္းလုိ႔ ပတ္၀န္းက်င္ မိဘေဆြမ်ိဳး အသုိင္းအ၀ုိင္းေကာင္းလုိ႔ ေအာင္ျမင္တုိးတက္မယ္ ဆုိရင္လည္း ခဏပဲျဖစ္မွာပါ။ ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ ၿပိဳင္ဆုိင္ရမယ္ဆုိရင္လည္း ဒီေယာနိေသာ မနသိကာရကုိ လက္ကုိင္ထားၿပီး ၿပိဳင္ဆုိင္မယ္ဆုိရင္ ပုိၿပီးေအာင္ျမင္တုိးတက္မွာပါ။ ဒီေနရာမွာ ၿပိဳင္ဆုိင္မႈအေၾကာင္း နည္းနည္းေျပာခ်င္ပါတယ္။ ၿပိဳင္တယ္ဆုိတာ ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ သူတစ္ပါးနဲ႔ၿပိဳင္ျခင္းနဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိၿပိဳင္ျခင္းပါ။ အဲလုိၿပိဳင္ရာမွာလည္း သူတစ္ပါးကုိ ထိခုိက္နစ္နာေစၿပီးမွ ေအာင္ႏုိင္မႈရတဲ့ ၿပိဳင္ဆုိင္မႈနဲ႔ ဘယ္သူ႔ကုိမွ မထိခုိက္ဘဲ ကုိယ္လမ္းကုိယ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားၿပီး ႐ုိးသားစြာၿပိဳင္ဆုိင္တဲ့ ျပိဳင္ဆုိင္မႈမ်ိဳးလုိ႔ ႏွစ္မ်ိဳးနားလည္ သေဘာေပါက္ႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီၿပိဳင္ဆုိင္မႈ ႏွစ္မ်ိဳးမွာ မ႐ုိးမသား ၿပဳိင္ဆုိင္မႈကေတာ့ ဘယ္လုိမွ ေအာင္ျမင္မႈ မရႏုိင္ပါဘူး။ မ႐ုိးသားတဲ့ စိတ္ရွိတာကုိက အေယာနိေသာ မနသိကာရဆုိတဲ့ ႏွလုံးသြင္းမမွန္ကန္တာပါ။ ကံေကာင္းလုိ႔ ေအာင္ျမင္တယ္ဆုိလည္း ခဏပါ။ စိတ္ေကာင္းႏွလုံးေကာင္း ေယာနိေသာမနသိကာရေလးထားၿပီး ႐ုိးသားစြာျပဳိင္ဆုိင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ လိပ္ျပာသန္႔တဲ့ ျပိဳင္ဆုိင္မႈျဖစ္မွာပါ။ အတိတ္ပါရမီနည္းလုိ႔ ထင္သေလာက္ မေအာင္ျမင္တာေတာင္မွ ႐ုိးသားစြားႀကိဳးစားတဲ့ ၀ီရိယအက်ိဳးေတာ့ ခံစားရမွာပါ။ အဲလုိျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။ သေဘာေပါက္ထားရမွာက ေယာနိေသာမနသိကာေၾကာင့္ေတာ့ ၿပိဳင္ဆုိင္မႈကုိ အတားအဆီးမျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆုိတာပါ။တကယ္ေတာ့ ၿပိဳင္တယ္ဆုိတဲ့ေနရာမွာ သူမ်ားနဲ႕ၿပိဳင္တာထက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္နဲ႔ ျပိဳင္တာက ပုိၿပီးေအာင္ျမင္ တုိးတက္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီေန႔ငါနဲ႔ မနက္ျဖန္ငါ မတူရေအာင္ ဒီေန႔ငါကုိ မနက္ျဖန္ငါက အႏုိင္ရေအာင္ၿပိဳင္သင့္ပါတယ္။ ဒီေန႔ငါဟာ ဒီေလာက္ပဲသိတယ္ဆုိရင္ မနက္ျဖန္ငါက ဒီေန႔ငါကုိ အႏုိင္ရေအာင္ ဒီထက္ပုိၿပီးသိေအာင္ ၿပိဳင္သင့္ပါတယ္။ ဒီေန႔ငါဟာ ကုသုိလ္၊ ပညာ၊ ဥစၥာ စတာေတြ ဒီေလာက္ပဲရလုိက္တယ္ဆုိရင္ မနက္ျဖန္ငါက ဒီထက္ပုိၿပီးရေအာင္ ၿပိဳင္ႏုိင္ရပါမယ္။ ဒီေန႔ငါရဲ႕ ကုိယ္အမူအရာ၊ ႏႈတ္အမူအရာ၊ စိတ္အမူအရာ စတာေတြဟာ ဒီေလာက္ပဲ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းသိမ့္ေမြ႕ေနေပမယ့္ မနက္ျဖန္ငါက ဒီထက္ပုိၿပီး သိမ္ေမြ႕ႏူးညံံ့ေအာင္ ၿပိဳင္ဆုိင္သင့္ပါတယ္။ အဲလုိၿပိဳင္ဆုိင္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ေသခ်ာေပါက္ ေလာကီေလာကုတၱရာ အက်ိဳးေတြျဖစ္ထြန္းၿပီး ေအာင္ျမင္မႈရမွာ မလဲြပါဧကန္ျဖစ္ပါတယ္လို႔ လုိရင္းအႏွစ္ခ်ဳပ္ ေျဖၾကားေပးလုိက္ပါတယ္ကြယ္….