Wednesday, August 20, 2008

ကြၽန္ေတာ္ ႏွင့္ ပင္ဂြင္းငွက္မ်ား

'သဘာ၀အေလွ်ာက္ မဟုတ္ပဲ ေကာင္းကင္ကိုဆြဲပိတ္ခံထားရလို႕ ဒါမွမဟုတ္ အေတာင္ပံေတြ မသန္ စြမ္းလို႕ မပ်ံသန္းႏိုင္ၾကတာဆိုရင္ေတာ႕ သိပ္ကို၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတာေပါ႔ကြာ။´

ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြကသာအေႏြးေထြးဆံုး အေကာင္းဆံုးဆိုတဲ့ အေျခအေနေတြကို ေတြ႔ႀကံဳခံစားေနရၿပီ ဆိုရင္ ဟိုးအတြင္းဆံုးက ပင္ဂြင္းငွက္ေတြလို ေနာက္ကို တစ္လွမ္းဆုတ္ေပးၿပီး သူတပါးကို၀င္ေရာက္ခံစားခြင့္ေပးဖို႔ စိတ္ကူးရွိပါ့မလား...။မေသခ်ာဘူး...။ အကယ္၍ စိတ္ကူးရွိခဲ့တယ္ဆိုရင္ေတာင္ သူတပါးကို ခဏေနရာဖယ္ေပးလိုက္ဖို႔အထိကြၽန္ေတာ္တို႔ သတၲိရိွပါ့မလား။ ကိုကိုယ္တိုင္က ေနရာဖယ္ေပးဖို႔ေနေနသာသာ ကံၾကမၼာအရ အလိုအေလ်ာက္ ေနရာအေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ခဲ့ၾကရင္ေတာင္ အဲ အေျခအေနကို ဘယ္သူေတြက တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ ရင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကလို႔လဲ...။ကြၽန္ေတာ္တို႔လူသားေတြစိတ္ဓာတ္ပိုင္းဆိုင္ရာမွာ ပင္ဂြင္းငွက္ေတြ ေလာက္ေတာင္ ဖံြ႔ၿဖိဳးမႈ မရွိေသးပါလား။ မ်ဳိးႏြယ္တူအခ်င္းခ်င္း ရိုင္းပင္းကူညီရင္းက ဒုကၡနဲ႔ သုခကို အညီအမွ် မွ်ေ၀ခံစားၾကမယ္လို႔ ပင္ဂြင္းငွက္ေတြရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ထားႏိုင္ၾကေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူသားေတြကေရာ အဲဒီ့လိုစိတ္မ်ဳိး ထားႏိုင္ၾကပါ့မလား။ ထားဖို႔ေရာ စိတ္ကူးရွိပါ့မလား...။ ထားသင့္တယ္ဆိုတာကိုေရာ နားလည္ၾကရဲ႕လား...။ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕စိတ္ေတြပင္ဂြင္းငွက္ေတြ ေလာက္ေတာင္ မျမင့္ျမတ္ၾကေတာ့ပါလား...။
က်ဳပ္ ဖတ္ၾကည့္ျပီး ဒီပုဂၢိဳလ္ကို ေတြ႔ခ်င္တယ္ ။
က်ဳပ္ ဖတ္ၾကည့္ျပီး သူ႔ စာေတြကို တန္ဘိုးထားတယ္..
က်ဳပ္ သူ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လဲ တင္ခဲ့ဘူးတယ္..
က်ဳပ္တို႔ အတြက္ သူဟာ အဖိုးတန္လူ တစ္ေယာက္ပါ..
က်ဳပ္တို႔ သူ႔ကို ဂုဏ္ျပဳၾကရမယ္..
အမွန္တရားဟာ ေလာကၾကီးကို အလွဆင္ေပးမွာပါ..
သူ႔စာကို အဆံုးအထိဖတ္ရေအာင္... www.nayphonelatt.net/2007/11/blog-post_11.html
(မယ္လိုဒီေမာင္...ေရ ေက်းဇူး)
Summary

Rest of your post

No comments: